Vay anam vay!
Maç günü anons sayfamıza “Yemyeşil İnciler Aslan’ı yenecekler” diye manşet attık. Çünkü hem bayan taraftarlara hem de Bursaspor’a güveniyorduk. Nitekim, öyle de oldu. 15 bini aşkın Dişi Timsah ve Junior Teksaslılar, öyle coşkulu bir destek verdiler ki, sahadaki 22 futbolcudan tutun da, ekranları başındaki milyonlarca izleyiciye kadar herkesi şaşkına çevirdiler. Resmen hepimize “vay anam vay” dedirttiler. Ne de olsa şampiyon kentin taraftarıydı onlar… Bazılarının dudak büktüğü gibi ‘3-5 bin bayan toplansa iyidir’ tezini çok güzel çürüttüler. Zaten cinsiyet ve yaş ne olursa olsun, yüreklerdeki o Bursaspor sevgisi olduktan sonra gerisi vız gelir tırıs gider. Bu konuda, maçı maratonda izleyen Özge Yetişmişoğlu’nun tribün izlenimlerini okuyacağınız için fazla detaya girmiyorum. Bravo Yeşil İnciler, statta müthiş bir atmosfer yaratan sizi ve maça gitmenizi teşvik eden evinizdeki erkekleri gönülden kutluyorum. ** Sahaya girersek, bu maçın tekniği taktiğini, oyun kalitesini konuşmak bence ikinci planda kalır. Çerçeveyi bulan ilk ve tek şutun Batalla ile 50’de gol olmuş, ne gam! (zaten 4 şutun var!) Çünkü böyle bir atmosferden bütünleşerek çıkan Bursaspor’un haticesine değil, neticesine bakmak gerek. 3 maçtır kazanamayan bir takım, lidere İstanbul dışındaki ilk yenilgisini tattırıyorsa, bu skor; camianın yeniden kenetlenmesi için 3 puandan çok daha önemlidir benim için… Neden? Çünkü; Takıma moral verdi, hava getirdi… İnançlı takım oyununun ne kadar etkili olduğunu bize hatırlattı. Camianın küllerinden nasıl doğduğunu cümle aleme gösterdi. Çok özlediğimiz o Timsah yürüyüşünü bize defalarca izletti. Ayrıca, bu galibiyet; tarihinde Karadeniz’de hiç yenemediği Trabzon maçı öncesi de müthiş moral depoladı. Daha ne olsun! Bu galibiyet; siz, cesur yürekli futbolculara ve tribünde destek veren analara bacılara, anasının ak sütü gibi helal olsun!
Serkan Yetişmişoğlu
Bursa Gerçek
