Karabükspor’lu taraftarlardan açıklama
Karabükspor taraftar grubu KırmızıMavi'den yapılan açıklama şu şekilde;
Tribün kültürü maziden başlar
Pazartesi akşamı kendi sahamızda oynadığımız Bursaspor karşılaşmasında Karabükspor taraftarlarından bir grubun maç içerisinde misafir takım Bursaspor taraftarlarına yönelik gerçekleştirdiği saygısız hareketlerin ardından bu açıklamayı yapma gereği duymaktayız.
Bir grup Karabükspor taraftarının gerçekleştirdiği bu sözlü saldırıları yanlış buluyor, maç sırasında açılan “emek yoksa zafer yok” ve “emeğin başkentine savaşmak yakışır” gibi son derece güzel pankartlara gölge düşürdüğünü düşünüyoruz. Tüm bu olumsuzluklardan dolayı maç sırasında bu davranışları gösterenleri KırmızıMavi olarak kınıyoruz.
KırmızıMavi olarak amacımız demirin kızgın ateşinde, çeliğin gölgesinde terden sırılsıklam bedenlerin özverisi ile ortaya çıkan Kardemir Karabüksporumuz’un tribünlerinde maziden gelen tribün kültürünü yaşatmaktır. Bu yüzden sizlere KırmızıMavi’nin her zaman yaşatmak istediği ve Karabüksporumuz’un mazisinde önemli bir yere sahip olan küçük bir kesiti sunmak istiyoruz. Üzüldüğümüz ve oldukça gerildiğimiz şu atmosfere Karabük tribünlerinin ne gibi durumlardan geldiğini görmek açısından bu herkes için iyi olacaktır.
15 Mayıs 1994
Peki nedir 15 Mayıs 1994?
15 Mayıs 1994 bizim için, Karabük için eşsiz bir futbol kültürüdür.
15 Mayıs 1994 saat 4′te oynanacak maça sabahın 8′inde girmektir.
15 Mayıs 1994 maçın 90 dakikaya sığmadığının bir göstergesidir, futbolculara da mesaj verir, taraftarlara da. Taraftar sadece 90 dakika değil, diğer bir 90 dakika takımını destekler, futbolcu da maçın 90 dakikadan ibaret olmadığını bilir.
15 Mayıs 1994 acı bir gerçektir, maçın 90+ uzatma devrelerinde ne hâller alacağını bilmektir, farkında olmaktır.
15 Mayıs 1994 küçük bir şehrin olabildiğince var olma çabasıdır, bu çabaların birden yok olmasıdır.
15 Mayıs 1994 köy, kasaba diye küçümsenen şehrin varolma çabasıdır, futbolcularıyla, taraftarıyla verdiği kolektif bir mücadeledir. Tarık Yurttaş’ın: “Gelsinler, görsünler kasaba mı köy mü? Gelip kendileri karar versinler” dediği gündür.
15 Mayıs 1994 Türkiye’nin herhangi bir yerindeki insanın “Karabük düşmesin” diyerek beklediği bir gündür, sadece bu yüzden Türkiye’nin dört bir yerinde radyoda Karabükspor maçı çıkınca etrafındakileri susturan insanların günüdür.
15 Mayıs 1994 o sıralarda maçı olmasına rağmen kendi canından çok sevdiği kendi takımını bırakıp Karabük’e, Karabükspor’u desteklemeye gelen amigoların günüdür, taş ve teneke tribünlerin mazisidir.
15 Mayıs 1994 futbol meddahlarının günüdür, güneşin alnında pişen insanlara eziyeti unutturmak için penaltı noktasından kaleye doğru falsolu bir şekilde süzülen amigoların günüdür.
15 Mayıs 1994 Türkiye’deki taraftarların somut bir şekilde verdikleri ilk dayanışmanın günüdür.
Ve ne yazık ki 15 Mayıs 1994, Bursaspor ve Ankaragücü amigolarının kendi takımlarının maçlarını bırakıp, varolma mücadelesi veren Karabüksporumuz’u desteklemek için Karabük’e geldikleri gündür.
Bu yüzden pazartesi günkü maçta yaşananlardan dolayı tekrardan üzüntümüzü belirtiyoruz.
KırmızıMavi olarak “kardeş tribün” kavramını hiçbir şekilde kullanmamaktan yanayız. Tribünler birbirleri ile iyi iletişim kurabilir, yeri geldiğinde ortak amaç için tek vücut da olabilirler fakat bize göre asla kardeş olamazlar.
KırmızıMavi
