Kabus bitti!
Şu mübarek günde, bir gözüm televizyonda bir gözüm heyecandan vücudu titreyen babamda maç izledim. Bize bu stresi yaşatan kim varsa Allah hesabını sorsun.
Maç için konuşacak pek fazla şey yok. Rakibin hedefsiz olması ekmeğimize yağ sürdü. Hedefi olan bir Trabzonspor ile oynasaydık ne böyle ısırmayan bir Trabzonspor takımı, ne de bu kadar sessiz bir Trabzontribünü bulabilirdik. Buna rağmen maçı bir türlü koparamadık. Yediğimiz gol sonrası “Eyvah” dedikten, şahsen benim ümitlerim tamamen tükendikten sonra bulduğumuz gollerle lige tutunduk.
Maç için kötü imalarda bulunanlara Fırat Aydınus‘un vermediği net penaltı ile şampiyon olduğumuz seneki Fenerbahçe–Trabzonspor maçını hatırlatın. Aradaki tek fark biz pozisyonları gol yaptık onlar yapamamıştı.
Bu seneki yönetiminden, oyuncu kadrosuna, teknik ekibine çok ciddi bir revizyon şart. Herkesi sorumlu olmaya ve üzerine düşeni yapmaya davet ediyorum. Bu kötü sezonun izleri nasıl silinir inanın bilmiyorum. Kah puanlar aldığımız maçlardaki kötü futbolla, kah daha sonraki süreçte alınan başarısız sonuçlar ile inanılmaz yıprandık. Başarısızlığın sebeplerini daha sonra uzun uzun tartışılır. En azından bugün rahat nefes alma zamanı olsun.
Yazımı bitirirken sözü taraftarlara ayırmak isterim. Aynı saatte kendi takımlarının maçı varken, kimi üçüncülük için kimi şampiyonluk kutlaması için kendi işine bakması gerekirken, kimisinin ise hiç bir işi olmamasına rağmen bizim düşmemizi isteyen herkese verdiğimiz rahatsızlıktan dolayı gururlu olduğumuzu bildirir, seneye kaldığımız yerden devam etmek üzere bu senelik kendilerine ayırdığımız sürenin sonuna geldiğimizi belirtmek isterim.
Hangi takımdan olursa olsun bizler için hayır dualarını esirgemeyen herkese yürek dolusu teşekkürler. Bu zor günlerde anladık ki dost sayımızı arttırmak gerekir. Bu bağlamda Trabzon’da bulunan renktaşlarımıza büyük bir misafirperverlik örneği gösteren Trabzon camiasına ayrıca teşekkür ederim.
Ve tabii ki büyük Bursaspor taraftarı…
Ümraniye maçında tribünde tek başına duran kardeşimizden tutun 14 saatlik yolu ayakta gitmeyi gözeten, bugün yaptıkları tezahüratlar ile gözlerimi yaşartan tüm arkadaşlarım, abilerim ve kardeşlerimden Allah razı olsun. Hepsinin ellerine, ayaklarına, boğazlarına ve kocaman yüreklerine sağlık.
Seneye çok daha güzel günler görmek ümidiyle…
