İlaç gibi…

İlk dakikada Diarra‘nın yaptığı hatada Adanaspor golle buluşsa bugün belki çok farklı konuşacaktık…
Anıl Karaer müdahalesiyle resmen ipten aldı o pozisyonda İrfan Buz ve takım arkadaşlarını…
2 bin 233 gün sonra yeniden takımın dümenine geçen İrfan Buz, beklenildiği gibi oyuncularından üçüncü bölgeye yoğunlaşmalarını istedi…
Bu da gayet doğaldı…
Takımın galibiyete ihtiyacı vardı…
İki kanat, Burak Kapacak ve Serdar Özkan çok topla buluştu, 18 çevresinde kısa paslaşmalar yapıldı, taktik anlamda kapasiteler oranında hemen her şey uygulandı…
Ama bir türlü kaleyi bulan şutta istenilen düzeye gelinemedi…
Takımın sezon başından bu yana süregelen isabetsiz şut alışkanlığı bu maçta da devam etti…
Savunma zaman zaman aksadı, aksayan bir başka isim de rakibin çok darbesine maruz kalan Kubilay Kanatsızkuş’tu…
Kulübede hangi teknik adam olursa olsun ondan vazgeçmiyor ama o da bir türlü istenileni sergileyemiyor…
Bu işte bir terslik var…
Yevgen Seleznov‘un yokluğunda Ankara‘daki gibi ilk 11’de sahaya çıkan Kubilay etkisiz kaldı…

Seleznov demişken, Ukraynalı futbolcunun problemi gerçekten bir sakatlık mı, yoksa ortada başka bir sorun mu var?
Bunu öğrenmek elbette camianın en büyük hakkı…
Eğer sorun sakatlık değilse unutulmasın kimse Bursaspor‘dan büyük değil, bu kritik dönemde takıma sahip çıkmıyorsa, bilet kesilir, gönderilir…
Golü atan Tayfur Bingöl ve asisti yapan Burak Kapacak‘ın maç başlamadan dakikalar öncesinde saha içinde İrfan Buz‘la yaptığı görüşme dikkat çekiciydi…
Özer Hurmacı ofansı yönetmeye çalıştı, zaman zaman arkadaşlarıyla anlaşamadı…
Takım üçünü bölgeye yoğunlaşmışken, kaleciye geri pası anlam bulamadı…
Ağırlıklı olarak Bursaspor‘un kontrolünde, kör dövüşü şeklinde bir maçtı…
Bu kadar direnci kırılmış bir takım karşısında ikinci golü bir türlü bulamamak kalan 4 maçta endişe verici…
Dokuz doğurarak gelen bu galibiyet en azından takıma moral verdi, oyuncular haftalar sonra kazanmayı hatırladı…
Tayfur‘un golü dışında pozisyonu olmayan takım bu üç puanı hanesine yazdırdı ya öpüp başına koyması lazım…