Gol kaçırma yarışı!

Çok şükür kazandık!

Hayata tutunduk!..

Ama gel de bize sor!

Bir kez daha kalp krizinin eşiğinden döndük!

Bu nasıl iştir kardeşim?

Farka gideceğin maçı, yine ıkına sıkına 1-0 kazanabildin.

15 şutta 5 isabetle 1 gol buldun.

10 şutun birini defans engelledi. 9 şutta ise saç baş yoldurdun.

Bir kez daha taraftarın kalbini test ettin!

Allah’tan kaza golü falan yemeden kazandık da, son 4 haftaya girilirken, Timsah’ta nabız hâlâ atıyor!

Oysa…

Ne güzel maça baskılı başladın.

Oyuna hükmeden sendin.

Bakkal, zaten “1 puan iyidir, ani ataktan bir tane sıkıştırırsam ne âlâ, yatarım üstüne” diyerek gelmiş.

Binlerce taraftarın sana inanılmaz destek veriyor.

Seninle beraber yükselerek atağa kalkıyor.

Galibiyette 16 numaranın rolü yine çok büyüktü.

GOLDE KAFALAR KONUŞTU

Ne güzel, 30’da Mehmet Erdem’in arkaya kesmesi, Pedro’nun kafa asisti ve Namık’ın altıpastan kafasıyla golü de buldun.

Ardından

Enver Cenk egoistlik yapmasa, Namık’a çıkarsa soyunma odasına 2-0 önde girecektin.

Ama olsun;

İlk yarıda 7’de 3 isabetle 1 gol bulmak da iyidir.

Zira, ilk devrede Horozlar 3’te 0 ile çerçeveyi bile tutturamadı.

Zaten maçı da 8’de 1 isabetle bitirdiler.

Aslında ikinci yarıda da iyi mücadele etti yeşil-beyazlılar…

Farkı getirecek pozisyonları da bulduk.

GOL KAÇIRMA YARIŞI…

Bazen bireysel kalite sıkıntısından, bazen tercih hatalarından, bazen de stresten olsa gerek, zoru seçip çok kolay golleri kaçırdı Timsahlar…

Hatta, penaltıdan saniyeler önce Bruno’nun bomboş girdiği pozisyonda kalecinin ayaklarına nişanlaması, resmen taraftarı çılgına çevirdi.

NAMIK 2.KEZ PENALTI KAÇIRDI

Hele hele Pedro’nun yerde kaldığı pozisyona Süper Lig hakemi Atilla Karaoğlan’ın penaltı vermesinin ardından takımın en skoreri (6 gol, 6 asist) Namık’ın penaltıyı yandan auta atmasını nasıl açıklayabiliriz ki?

Bu arada Alaskarov, bu sezon 2.kez penaltı kaçırdı.

Maça 10 numarada başlayan ve morali bozulan Namık’ın 64’te yerini İsmail Yüksek’e bırakması normaldi.

Timsah, yine yüklendi, Denizli’nin beraberlik için çıktığı anlarda, rakip sahada yayla gibi bomboş alanlar buldu.

Bifouma’nın 68’de Bruno’nun yerine girmesiyle sol kanada hareket geldi.

Neredeyse takımın en iyi adam eksilten ismi olan Kongolu kanat, yaptığı dalışlarla maçı koparma aşamasına getirdi.

Ancak gel gelelim;

Bifouma’nın 72’de “al da at artık” diye uzattığı pasta; Enver Cenk, topu eveleyip geveleyip yandan auta atınca, bizim de şalterler attı!

Allah’tan, Aissati, 77’de 2.sarıdan kendisini attırdı da, kazanacağımıza olan inancımız arttı!

Tribünden Mustafa Er’in, 87’de gelen Tuğbey ve Ramazan çifte hamlesiyle Timsah; 4-5-1’e döndü.

İsmail Yüksek sağ kanadı kullandı, Tuğbey de Pedro’nun arkasında önde basmaya başladı.

Ramazan ve Burak iki 6 numara gibi oynayııp savunmanın önünde; giderek ciddi gelmeye başlayan Denizlispor’un ataklarına dalgakıran oldular.

Kaptığımız toplarla da Bifouma ile kanattan ani ataklar bulduk.

Fakat, gol kaçırma yarışı yine bitmedi gitti!

ADETA KEÇİLERİ KAÇIRDIK

90+’larda;

Önce Pedro, sonra da Bifouma saç baş yoldurarak, maçı bitirecek golleri kaçırdılar!

Biz de keçileri kaçırdık!

Bir takım, bu kadar mı kabız olabilir be birader?!

Rakip ceza sahasında 33 kez topla buluşuyorsun ve sonra sadece 1 gol atıp, sevdiklerini ancak fıtık ederek kazanabiliyorsun.

KAZANALIM DA…

Ama, ne yapalım!

Buna da şükretmeliyiz.

Hep dediğimiz gibi;

Haticesiz neticelere razıyız.

Oksijen çadırında da olsak, son nefesi vermeden hayata sarılmak daha önemlidir.

ARTIK SAVAŞIYORUZ

Bu maçta gördük ki;

Takım, artık söz verdiği gibi “savaşıyor”!

Sahada hakkını savunmak için isyan ediyor.

Pedro gibi gereksiz sarı kart görse de, itiraz ediyor.

He olayda arkadaşlarının yanına koşuyor.

Geçen hafta “mucize gibi bir şey gerek” dememize rağmen, evindeki son 4 maçta 12 puanın 10’unu alan Timsah, mücadeleyi koparamasa da, bu kez “savaşınca oluyormuş” dedirtti.

REAKSİYON VERMEK ÖNEMLİ

Ayrıca, eskiden ruh gibi oynayıp sahadan sessizce ayrılan futbolcular, gerekirse, arkadaşına, “Hey, oğlum sen ne yapıyorsun. Kendine gel” gibi sert uyarılarda da bulunabiliyor!

Bu reaksiyonlar; hem sevindirici, hem de kalan haftalar için umut verici “yaşam belirtileri”…

İKİLİ AVERAJI DA ALDIK

Öte yandan 2 kez yendiğimiz Denizli’den 2’li averajı da aldık ve onlarla puan farkını 4’e indirip aşağıya doğru çektik!

Şimdi…

Kalan 4 maçta yine hesaplara dalıyor insan ister istemez!

12 puanın 9’unu alırsak, yeter mi?

Şu an için kestirmek çok zor; çünkü ligde kalma barajını görmek gerek.

Zira, pazar günü de rakiplerimiz birbiriyle oynayacak.

Onun için 4’te 4 yaparsak kefeni yırtabiliriz diye düşünüyorum.

Her şeye rağmen…

Arife günü “askıdaki” Manisa’dan 3 puanla dönersek, yolumuz daha da düzleşir.

Bu arada TFF’nin, önümüzdeki  haftadan itibaren maçları aynı saate alması çok doğru bir uygulama oldu.

Aynen devam…

BAYRAM İÇİN UMUT ÇİÇEKLERİNİ HEDİYE EDİN

Bu takım, son vuruşlarda bira daha soğukkanlı olursa, Ege’den galibiyetle döner ve Bayram için de bize; çok ihtiyacımız olan “umut çiçekleri”ni hediye eder.

Sonra Ümraniye maçında Timsah Arena’daki atmosferi düşünemiyorum bile!.