Bursaspor birilerine heves mi, başkalarına model mi olmalı…

Elephant Blue Platformu’nu daha önce hiç duydunuz mu?

Duymadıysanız kısaca kim olduklarını ve neden bir araya geldiklerini açıklamaya çalışalım.

Bundan yıllar önce futbol bugünkü gibi “endüstriyel” olarak değerlendirilmiyor, dolayısıyla transfer ücretleri başta olmak üzere, yayın gelirleri, taraftarlar, yönetimler, altyapı sistemleri gibi kulüplerin yönetimsel süreçleri tamamen “kulüp sevgisi ve aşkı” ile yapılıyordu.

Haliyle duygusal hareket edilip fazlasıyla hata yapılıyor, hatalar çekip gideni değil yeni gelen yönetimleri bağlıyordu. Bu süreçte takımın kadro kalitesinin düşmesi, sportif başarısızlık, artan borçlar, altyapıdan gelen oyuncu azalması, yayın gelirlerinde düşüş, marka değerinin gitgide azalması ve belki de en önemlisi o kulübe gönülden bağlı olan taraftarla kulüp arasındaki güvensiz ve soğuk ilişkiler giderek artıyor ve içinden çıkılmaz bir hal alıyordu.

Buraya kadar anlattıklarım her ne kadar bizim gibi kulüpler için hala geçerli bir yönetim metodu olsa bile dünyaca tanınan kulüpler artık böyle yönetilmiyor. Kurumsallık anlamında son derece profesyonel, sportif, idari ve ekonomik anlamda CEO’larca yönetilen, günümüz futbol endüstrisine uygun olarak hızla büyüyen dev şirket halini aldılar. Tabi ki bu süreç bir anda yaşanmadı ve belki bugün Bursaspor’un geçtiği süreçten birçok önemli kulüp de bir şekilde geçti. Bir kısmı tekrar büyüdü, bu büyümeye ayak uyduramayanlar ise çok ama çok gerilerde kaldı.

Futbol ekonomisi, Rus, Çin ve Arap sermayesiyle her sene biraz daha artarak devam ediyor ve nereye kadar gideceği de bugün hiç kimse tarafından bilinmiyor. Çünkü bundan 15-20 sene önce Avrupa’da rekor transfer ücretleri 8-10 milyon euro iken bugün 250-300 milyon eurolara ulaşması çılgınlıktan başka bir şey değil.

 

BARCELONA…

En başta bir ifade kullanmıştım… Elephant Blue Platformu…

Yukarıda anlatmaya çalıştığın yönetimsel süreçlerin belki de en kötülerin birisini yaşayan kulüp, bugün başarıdan başarıya koşan Barcelona’dan başkası değil. 90’ların sonuna doğru 2000’lerin başlarında kulüp o kadar kötü yönetiliyor ki, kupayı bırak almayı kenarından bile geçemiyorlar, kadro sıradan bir Avrupa kulübü kadrosu, ekonomik anlamda borç içinde, taraftar maçlara ilgi göstermiyor, ürün satışları son derece düşük ve hepsinden daha kötüsü mevcut başkan kulübü o kadar kötü yönetip borçlandırıyor ki başka biri yönetmeye cesaret edemesin ve hep kendisi başkan olarak kalsın istiyor.

İşte şehirde aidiyet duygusuyla hareket eden bir kısım “profesyonel taraftar”; mevcut başkanların kulübü çok kötü yönettiğini, gereksiz borçlar yaptıklarını, ekonomik anlamda girilen darboğazdan mevcut anlayışla çıkmanın mümkün olmadığını dillendirmeye başlıyor ve kulübü başlarda dikkatle takip ediyorlar. Gittikçe artan başarısızlık ve taraftarın kulüple olan bağının kesilmesi noktasına kadar varıyor ve bu noktada sadece yönetimlere bir model üzerinden akıl veren, doğruyu göstermeye çalışan ve aktif yönetimin içinde olmayacağı düşünülen Elephant Blue Platformu’nun 2003’teki seçimlerde iş başına gelerek Barcelona’nın yeniden doğuşunu ve bugünlere kadar şahlanışının hikayesinin başlangıcına imza atıyorlar.

Bu başlangıç için neler yapıldı, ne gibi önlemler alındı, acil reçeteler, projeler, kalıcı gelir kaynakları, büyüme hedefleri gibi birçok konuda acil eylem planı hazırlanarak hayata geçirilmesi ayrı bir yazı konusu ama az çok anlaşıldığı gibi tüm bunlar çok ciddi bir şekilde hayata geçirilince başarı da kendiliğinden geliyor.

 

BİZDE DURUM NASIL…?

Bursaspor’da önümüzdeki ay genel kurul var ve şu ana kadar ciddi anlamda sadece bir isim adaylığını açıkladı. Mevcut başkanın tekrar aday olup olmayacağı henüz belli değil ve başka adaylar da çıkar mı henüz bilmiyoruz.

Kulüp yönetimlerinin alt başlıklarını es geçerek sadece ana başlıklılarıyla değerlendirdiğimizde ekonomik, sportif ve idari olarak yeni gelecek başkan ve yönetimlerden beklentimiz haliyle çok büyük.

Her ne kadar saha içi ve futbol takımının başarısı ana belirleyici gibi dursa da; mali yapının düzeltilmesi, kalıcı gelir kaynakları, sponsorluklar ve diğer gelir arttırıcı projeler, kulüp çalışanlarının hakları ve sosyal iletişim kaynaklarının yönetimi, şehrin tekrar Bursaspor paydasında birleştirilmesi, taraftar ile kulüp arasında esen soğuk rüzgarların bitirilmesi, ürün ve kombinelerin taraftara daha gerçekçi olarak satışı, mevcut futbol iklimine adaptasyon ve Bursaspor markasının tekrar ivme kazanması, kısa vadede ulusal anlamda atılımlar ve uzun vadede Avrupa’ya entegre olmuş bir kulüp ve yönetim biçimi, altyapının verimli ve sistemli bir şekilde kullanılması, scouting gibi bir çok konuda beklentilerimiz var.

Evet, bazen alınan bir galibiyet bile birçok şeyi unutturuyor ama günümüz futbolunda modern anlayışı yakalayamayan kulüpler yavaş yavaş eriyor ve bir bir yok oluyor.

Belediye Başkanından arsa, milletvekilinden destek, sanayiciden para, taraftardan kombine, federasyondan avans isteyerek kulüp yönetme çağı geçti geçiyor…Her türlü gerçeği kabullenip uzun soluklu bir “yeniden doğma” sürecini başlatmazsak kimin geleceği veya kimin gideceğinin hiçbir önemi kalmaz.

Bunları artık birilerinin yapması gerekiyor ve taşın altına elini sokması gerekiyor. Görülüyor ki kulüp yönetmek için işadamı olmak veya takıma gönülden bağlı olmak yetmiyor, bu süreç fazlasıyla profesyonel ve tecrübe isteyen bir konu ve en azından şahsım mevcut adaylardan ve yeni çıkacak adaylardan daha gerçekçi ve ayakları yere basan açıklamalar ve projeler bekliyorum. Aksi takdirde çok yakın bir zamanda Elephant Blue Platformu (mavi fil) gibi Green Crocodile (yeşil timsah) Platformu bir şekilde bu şehirde teşekkül edecektir.

Eğer mevcut işleyişe devam edecekseniz lütfen hiç zahmet etmeyin…

İki tane dünya yıldızı futbolcu ve tabanca gibi takımdan çok daha acil ihtiyaçlarımız var bizim…