Ayağa kalkın!

Bu süreçte herkes kimin ne yaptığını, ya da ne yapmadığını gördü. Hiç bir şey yapmaya muktedir olmayanların ise hangi taraftan yana tutum sergilediklerini de gördü. Özellik son 2 yıllık süreçte herkes eteğindeki taşları fazlasıyla döktü.

Evet Yazıcı sonrası yönetimler suçlu, evet Ali Ay ve yönetimi ile ona 2 sene hezimete rağmen oy atan delegeler baş suçlu. Lakin delege olmayıp meydanı boş bırakanlardan tutun, vaktinde itibarını zedelememek için elini taşın altına koymayan güç sahibi insanlara, saçma sapan tepkiler ve ithamlarla adam gibi yöneticileri görev almaktan korkar hale getirenlere, vaktinde Bursaspor kaynaklarını hortumlayıp, heba edip insanların yardım etme şevkini kıranlara kadar hepimiz yaptıklarımız ve yapmadıklarımız ile bu günaha ufaklı büyüklü ortağız. Vakit düştüğümüz yerden kalkmak için hamle yapma vakti. Şakası yok. Kulüp ciddi bir şekilde kapanma riski altında ve tek bir ihtimalimiz kaldı.

Bu sezon düştük evet, lakin kulübün kapanmasını önlemek adına tek bir şansımız kaldı. O da güçlü bir yönetim ile ilk sezonda Süper Lig’e geri gelmek. Mevcut borçlar, vadesi gelecek borçlar ve sürpriz olarak ortaya çıkacak alacaklılar ile birlikte önümüzdeki sezon içim tahminen 100-150 milyon TL arası bir paraya ihtiyaç doğabilir. Bu parayı toplayabilecek kadar plan programı olan, borçluların alacaklarını ötelemelerini sağlayabilecek kadar ikili ilişkileri iyi olan, durumun vahametinin farkında olan, lobisi güçlü işinin ehli bir yönetim olmazsa, olmaz. Seneye mücadele edeceğimiz ligde gelirler Süper Lig’in kat be kat altında. Biz Süper Lig gelirleri ile çarkı döndüremezken, 1. Lig’de  direnmemiz hayalperestlik olur. Mümkünse herkesin etrafında birleşeceği, tek bir aday olarak şimdiden planını programını yapmış ve kongreye kadarki süreçte dahi arı gibi çalışıp, gerekli hamleleri yapacak bir başkan belirlenmeli. Kongre ikinci oturuma dahi kalmadan ilk oturumda tamamlanmalı.

3 Temmuz 2016 tarihli “ Sportif Hamleler” yazımda da bahsettiğim gibi yine Eskişehirspor üzerinden örnekleme ile gideceğim. Çünkü 3 sene önce de dediğim gibi bugün de geldiğimiz nokta Eskişehirspor ile birebir benzerlik göstermekte. Eskişehirspor yanılmıyorsam 160 milyon TL civarı bir borçla düştüğü 2015-2016 sezonundan sonra 1. Lig’de mücadele ettiği ilk sezon olan 2016-2017 sezonunu 3. Sırada tamamladı fakat Play-off turunda elendi. O gün Eskişehirspor lige geri dönüş yapabilseydi, 2017-2018 sezonundaki düşme korkusunu da, bu seneki transfer yasağı ve puan silme ile birlikte düşme korkularını da yaşamazdı. Lakin düşük gelir ile idare edebildikleri sadece bir sezon oldu. Sonraki sezonlarda gelir düşüklüğü ciddi manada etkisini gösterdi. Bizim borcumuz 500-600 Milyon TL civarında. İşimiz onlardan çok daha zor. O yüzden ne yapıp edip ilk sezonda geri gelmek zorundayız. Bir sezona dahi direnmemiz çok zorken, boşa geçecek bir sezon sonrası sonumuzun Gaziantepspor, Kocaelispor, Sakaryaspor ve Mersin İdman Yurdu gibi olması yüksek ihtimal bile değil, garanti. “Biz Bursa’yız,büyük camiayız. Onlara benzemeyiz.” kibrine kimse kapılmasın. Bu büyük sandığımız camia 12 milyon TL bulup, transfer yasağını kaldıramadı ve düştük.

Sözün özü; duruma hakim, planı projesi olmayan, bizi ilk senede geri getiremeyecek bir yönetim asla göreve talip olmasın. Böyle bir babayiğit yoksa ve oluru varsa kulüp kendi isteğiyle direk amatöre düşsün. En azından tek tek, her sene acı çekerek düşmek yerine geleceğimiz dip noktadan yeniden yükselmeye çalışır, 4-5 senelik kapıya kilit vurulma döneminde boşa gidecek zamandan kar etmiş oluruz. Ayrıca yeni yönetimin yapacağı ilk iş kombineleri satışa çıkarmak olsun. Taraftar olarak ilk bizler elimizi taşın altına koyalım, dominonun ilk etkisi bizden olsun. Sonrasının da gelmesi için dua edelim. Dediğim gibi tek bir şansımız var. Ya Bursapor’u ilk sezonda tekrar geri götürüp yaşatacağız, ya da hep birlikte tarihin tozlu sayfalarına gideceğiz. O yüzden birbirimizi suçlamaya bile vaktimiz yok maalesef. Vakit, doğrulma vakti.

Ayağa kalkın!